BREXIT… wie scheurt zijn broek?

Datum: 03/10/2017 om 20uLocatie: Bovenzaal De Valkaart, Albrecht Rodenbachstraat 42, 8020 OostkampOrganisatie: VC De Molensteen - Oostkamp vzw

Op 24 juni 2016 stemde 51,9 % van de Britten voor het LEAVE kamp. Hiermede gaven ze het startsein voor onderhandelingen over een boedelscheiding tussen Groot-Brittannië en de Europese Unie. Het stijgend aantal migranten in de UK wordt door politieke commentatoren gezien als de hoofdoorzaak van het succes van het LEAVE kamp. Maar er is veel meer aan de hand. Er heerst grote ontevredenheid over het Europese beleid in de verschillende Europese landen. De voorbije halve eeuw hebben neoliberale partijen de idee verspreid dat meer vrije handel en meer globalisering zou leiden tot meer vooruitgang voor iedereen. Niets is minder waar gebleken.

Nu een jaar verder staan we nog nergens. Integendeel, harde taal neemt bij beide partijen stilaan de overhand. Europa heeft in de aanloop van de afwikkeling van financiële engagementen een factuur van 60 miljard euro voor de Britten klaarliggen. En Theresa May wil over alles tezelfdertijd onderhandelen maar eerst komen vervroegde verkiezingen in de U.K. May wil een sterk mandaat van haar landgenoten om te onderhandelen. Vooral Vlaanderen ligt wakker van de afhandeling van de Brexit want de U.K. is onze belangrijkste uitvoermarkt. Een harde Brexit zal gevolgen hebben voor onze economie. Het zal aanleiding geven tot zwaarwichtige Britse tegenmaatregelen. De kans is groot dat ook wij onze broek hieraan zullen scheuren.

 

 

Ivan Ollevier, spreker van deze avond, is een van onze bekendste journalisten bij de VRT Nieuwsdienst. Hij volgt sinds de jaren 90 de Britse politiek en maatschappelijke discussies in het Verenigd Koninkrijk. Hij kent de Britse geschiedenis als geen ander en schetste vanuit historisch standpunt hoe de Brit uiteindelijk koos voor de Brexit.

De 210 aanwezigen waren vol lof over de uiteenzetting, de kijk die ze kregen in de interne keuken van politiek tot economie – van verleden tot heden – van het Verenigd Koninkrijk.

Met de steun van deMens.nu, huisvandemens en de Centraal Vrijzinnige Raad