Criminaliteit en veiligheid

Criminaliteit en veiligheid

Gastspreker: Prof. Dr. Brice De Ruyver

 

Nieuwsberichten, artikels in de pers, gesprekken rondom ons hebben het veelvuldig over geweld en criminaliteit, over het gevoel van onveiligheid van onze maatschappij. Beantwoordt dit beeld aan de werkelijkheid of gaat het hier om subjectieve beeldvorming? Is het gevoel dat de maatschappij steeds onveiliger wordt, terecht?

De sterk toegenomen aandacht voor criminaliteit en veiligheid vertaalt zich op allerlei manieren in een nieuw beleid op lokaal, nationaal en internationaal niveau. Om de veiligheid te vergroten en de veiligheidsbeleving van burgers te beïnvloeden introduceren overheid en privé-ondernemingen diverse maatregelen. Nieuwe programma’s worden gelanceerd. Gemeenten werken aan een integraal veiligheidsbeleid en politiekorpsen heroriënteren zich. Alarminstallaties zitten commercieel in de lift en particuliere beveiligingsorganisaties zijn niet meer weg te denken.

Welke maatregelen zijn hier aan de orde? Repressie of preventie? Meer politie? Strengere straffen? Spelen immigranten hier een rol? Economische groei en welstand stimuleren? Is nultolerantie tegenover wapendracht hier de oplossing? Hoe wordt omgegaan met de internationalisering van geweld?

Prof. Dr. Brice de Ruyver lichtte de veiligheidssituatie van België toe, hoe de overheid criminaliteit probeert te bestrijden, welke programma’s, welke maatregelen werden getroffen.

Prof. Dr. Brice De Ruyver is licentiaat in de rechten en in de criminologie en doctor in de criminologie. Hij is Gewoon Hoogleraar aan de Universiteit Gent verbonden aan de vakgroep strafrecht en criminologie (vakgebied strafrecht) en directeur van de onderzoeksgroep ‘Institute for International Research on Criminal Policy’. Hij doceert o.a. strafrecht, strafrechtelijk beleid, drugsbeleid, georganiseerde criminaliteit, mensenhandel, en Europees en internationaal beleid.

Hij was expert van de Eerste Minister op het vlak van veiligheid en de politiehervorming.

90 aanwezigen

Met de steun van deMens.nu, huisvandemens en de Centraal Vrijzinnige Raad