23 februari 2016 om 20u00
Bovenzaal CC De Valkaart, Albrecht Rodenbachstraat 42, 8020 Oostkamp
Van 30 november tot 11 december vond in Parijs de 21ste klimaatconferentie plaats, jawel de 21ste klimaatconferentie. Een nieuw klimaatakkoord is broodnodig want in 2020 loopt het huidig akkoord (Kyoto protocol 1997) af. Het uitgangspunt is nochtans eenvoudig: de opwarming van de aarde is veroorzaakt door de sterk toegenomen C02 uitstoot in de voorbije decennia.
Overal in Europa meet men hogere gemiddelde temperaturen. De neerslaghoeveelheden in de zuidelijke regio’s van Europa nemen af terwijl ze in Noord-Europa juist toenemen. In het zuiden vallen rivieren droog. In het noorden worden we geconfronteerd met rivieroverstromingen. De ijskap van Groenland, de Noordelijke IJszee en veel gletsjers in Europa smelten, het sneeuwdek is afgenomen en de meeste permafrost is opgewarmd. De gevolgen voor de menselijke samenlevingen zijn immens. Zo spelen de klimaatverandering een rol bij de verspreiding van bepaalde ziekten. De leefgebieden van ziekteverwekkende muskieten, zandvlooien, teken etc. Verplaatsen zich noordwaarts. Veel studies tonen wijdverspreide veranderingen in de eigenschappen van planten en dieren. Omdat het migratietempo van veel soorten achterblijft bij de snelheid waarmee het klimaat verandert, worden zij in de toekomst mogelijk met uitsterven bedreigd. In Midden- en Zuid Europa wordt de landbouw bedreigd door een tekort aan water. In het Noorden zal de landbouw te kampen hebben met wateroverlast etc. Het is duidelijk dat dit de ongelijkheid en bijgevolg ook de spanningen tussen de volkeren zal doen toenemen. Daarom is de klimaatverandering de grootste uitdaging van de 21ste eeuw.
In september ondertekende een groep NGO’s, academici en bedrijven een open brief waarin werd opgeroepen actie te ondernemen tegen de opwarming van het klimaat. Zij zijn overtuigd dat enige manier om het welzijn van toekomstige generaties te garanderen een ambitieus klimaatakkoord is gekenmerkt door een snellere evolutie naar een koolstofarme economie gedreven door energie-efficiëntie en hernieuwbare energie. Zullen NGO’s, bedrijven en wetenschappers kunnen wegen op de milieuconferentie in Parijs?
Heel wat vragen dus. Onze gastspreker dhr. Chris Vanden Bilcke probeerde daar een antwoord op te geven door 15 andere vragen te stellen:
1.Is het klimaatscepticisme een omgedraaid blad ?
2.Wat is de stand van zaken van de opwarming van de aarde?
3.Hoeveel van ons koolstofbudget hebben we al opgebruikt?
4.Hoe dit plotse akkoord in Parijs verklaren na al die jaren?
5.Zijn de vele superlatieven over het akkoord terecht?
6.Wat zijn de belangrijkste objectieven van het Parijs akkoord?
7.Wat is de genialiteit der «voorgenomen nationaal bepaalde bijdragen”?
8.Is het verdrag juridisch bindend?
9.Kunnen we zeker zijn dat de 2° of de 1,5° doelstelling wordt gehaald?
10.Wat gebeurt er van nu tot de inwerkingtreding van het verdrag in 2020?
11.Zijn verdere mondiale onderhandelingen zelf nu gedaan?
12.Wat was de rol van Belgie?
13.Wat is de rol van het bedrijfsleven?
14.Kan de uitvoering van Parijs nog mislukken?
15.Welke klimaatgevolgen zullen we op korte termijn zien afkomen?
Als aandachtige toehoorder kan je volgende conclusie trekken:
Het bereikte akkoord is een goed akkoord. De norm van 1,5° opwarming is niet haalbaar, 2° evenmin en men zal hoogstwaarschijnlijk stranden op 3°. Het systeem 1 land = 1 stem heeft een gunstige invloed gehad op de hele besluitvorming want het zijn precies de kleine staatjes in de Stille Oceaan die het hardst te verduren krijgen bij een opwarming van de aarde.
Maar helaas moeten wij ook vaststellen dat in een tijdperk van sociale media, internet en alle andere communicatiemogelijkheden een heel legioen politici, waarnemers, deskundigen, activisten, en nog veel meer naar Parijs moeten afzakken om dergelijk akkoord mogelijk te maken en dit met de CO2-uitstoot van dien.
Een garantie over het behalen va de doelstellingen is er al evenmin. De politici van vandaag (die het akkoord ondertekenden) hebben slechts een beperkte houdbaarheid terwijl het akkoord pas in 2020 in voege treedt. Als voorbeeld werd de presidentsverkiezingen in de USA aangehaald. Wat als de republikeinen het halen?
Zelfs na de zeer interessante uiteenzetting en de vele tussenkomsten uit het publiek blijven er nog veel vragen.
De heer Chris Vanden Bilcke volgt al ruim dertig jaar de problematiek van de klimaatverandering en de gevolgen ervan. Jaren lang was hij verantwoordelijk voor dit domein bij de Federale overheidsdienst. Sinds enkele jaren is hij hoofd van verbindingsbureau van de UNEP( United Nations Environmental Programme) bij de EU. In deze hoedanigheid heeft hij de Klimaatconferentie in Parijs bijgewoond vanop de eerste rij. Hij is afgestudeerd aan de Rijksuniversiteit Gent en heeft een diploma in de rechten gespecialiseerd in milieurecht.
120 aanwezigen
Dit was een organisatie van Vrijzinnig Centrum De Molensteen vzw i.s.m. de Humanistisch-Vrijzinnige Vereniging / Oudervereniging voor de Moraal