Waterellende

Waterellende…of vangen we in 2030 garnalen in de Brugse reitjes?

Gastspreker: Henk Maeckelberghe

 

Niet voor niets vragen het Natuurrapport (NARA) en het Milieu- en Natuurrapport (MIRA) in hun editie 2007 aandacht voor de klimaatverandering. De alarmerende boodschap van de Club van Rome eind de jaren ’60 mag dan al wat vergeten zijn, en brede lagen van de bevolking denken dat de ergste milieuproblemen stilaan opgelost raken, de ‘ongemakkelijke waarheid’ omtrent de klimaatopwarming heeft eenieder weer wakker geschud. Zelf de meest kritische klimaatscepticus doet er stilaan het zwijgen toe. Metingen en statistieken liegen niet. Het zeewaterniveau stijgt, de temperaturen stijgen en de neerslagpatronen wijzigen.

 

Brugge ligt op een boogscheut van de Noordzee en als de zeespiegel blijft rijzen kan men bevreesd zijn voor de gevolgen daarvan voor de Lage Landen. Paniek is niet nodig, want men bereidt zich voor op een adequate verdediging. Maar onze ecologische voetafdruk weegt vooral zwaar op laag gelegen ontwikkelingslanden zoals bv. Bangladesh en eilanden in de Stille Zuidzee.

 

Niettemin baart de klimaatwijziging ook in onze streken terecht zorgen omwille van de komst van diersoorten die hier bij ons niet van nature voorkwamen. Ook de voorspelde veranderingen in neerslagpatroon zouden wel eens voor droogten én overstromingen kunnen zorgen: niet vanuit de zee, maar vanuit de rivieren en kanalen die uit het binnenland komen.

 

Los daarvan is sinds eind 2000 in de Europese Unie de Kaderrichtlijn ‘Water’ van kracht waarvan de hoofdbetrachting het herstel en de bescherming van grond- en oppervlaktewater in heel de Unie is. Tegen 2015 zou een goede biodiversiteit moeten aanwezig zijn in onze beken en rivieren. In een Vlaamse context betekent dit een enorme uitdaging.

 

Naast een introductie over wie wat doet in Vlaanderen in verband met de zeespiegelstijging, zal de lezing handelen over de oppervlaktewaterkwaliteit in Brugge en ommeland en de perspectieven voor herstel. Los van de potentiële dreiging vanuit de Noordzee, maar wél met een (bezorgd) oog op de impact van de klimaatwijziging die het verwezenlijken van de doelstellingen van het waterbeleid zal bemoeilijken.

 

Henk Maeckelberghe is verbonden aan de Vlaamse Milieumaatschappij (VMM). Hij is sinds 1984 vertrouwd met de kwaliteit van de West-Vlaamse wateren en staat vanuit het hoofdbestuur in voor de sturing van de meetnetten en rapportering over de waterkwaliteit in Vlaanderen.

 

80 aanwezigen

Met de steun van deMens.nu, huisvandemens en de Centraal Vrijzinnige Raad